Rewitalizacja jest jednym z kluczowych obszarów tematycznych Krajowej Polityki Miejskiej. Debata koncentrowała się na wyciągnięciu wniosków z doświadczeń rewitalizacyjnych, które miały miejsce w poprzednim okresie programowania i na planach jakie mają być realizowane w nowej perspektywie.
Rewitalizacja to nie tylko architektoniczne, ekonomiczne i społeczne przekształcenie obszarów miejskich będących w stanie kryzysu wynikającego z czynników ekonomicznych i społecznych przez lokalną administrację państwową.
Bardzo ważne jest zaangażowanie lokalnej społeczności miejsc objętych rewitalizacją w proces dbania o własną przestrzeń – podkreślił zastępca prezydenta m. st. Warszawy Michał Olszewski – i to jest rola władz miasta, żeby jego mieszkańców w ten proces wciągnąć.
Takim przykładem z poprzedniego okresu programowania jest społeczny projekt „Blok, podwórko, kamienice”, który był realizowany w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Pomimo bardzo małego budżetu, dzięki społecznemu zaangażowaniu mieszkańców terenów objętych rewitalizacją, powstały tzw. zielone podwórka. Projekt osiągnął cel rewitalizacyjny, bo realnie wpłynął na poprawę jakości życia i odtworzenie więzi społecznych w dzielnicach zdegradowanych społecznie.
Nowy program rewitalizacji Warszawy został rozpisany na 3 instrumenty: finansowe, właścicielskie i regulacyjne, bo żeby zrozumieć rewitalizację trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, jakie ja jako burmistrz, prezydent, wójt mam instrumenty u siebie i jakimi politykami powinienem zadziałać, żeby ten efekt rewitalizacyjny osiągnąć – dodał Michał Olszewski.
Przedstawicielka Europejskiego Banku Inwestycyjnego mówiła o działaniach finansowanych z inicjatywy Jessica. To z tego instrumentu udało się zrealizować ponad 150 projektów o bardzo różnej skali i zakresie – od projektów, które wymagały wsparcia rzędu kilkunastu tysięcy złotych, do projektów, które otrzymały wsparcie w wysokości kilkudziesięciu milionów, przy wartości całej inwestycji do nawet kilkuset milionów.
Na podstawie uzyskanych doświadczeń możemy stwierdzić, że wymogiem w nowej perspektywie jest komplementarność nowych inwestycji z projektami już realizowanymi – mówi Agata Matusiak. – W kontekście ustawy o rewitalizacji, gminy będą zobowiązane do przygotowania programów rewitalizacji skoncentrowanych na konkretnych obszarach. Siłą rzeczy będzie to więc wymagało również wiązania nowych inwestycji w tych obszarach z tym, co zostało zrobione do tej pory – dodaje.
Suma środków na rewitalizację w nowym okresie programowania jest imponująca, dając wiele nowych możliwości. Powstał narodowy plan rewitalizacji i w najbliższym czasie ma być powołana ustawa o rewitalizacji co daje instrumenty do działania i narzędzia regulacyjne.